Leczenie cukinią jest popularne w medycynie ludowej, mimo tego że cukinia jest uważana za najprostszą roślinę: łatwą w sadzeniu, łatwą w pielęgnacji i przechowywaniu. Cukinia to warzywo lecznicze, dietetyczne, jest bogata w witaminy oraz lekkostrawna.
Trochę historii…
Cukinia to szeroko rozpowszechniona krzewiasta odmiana dyni, jednoroczna roślina warzywna. Ojczyzna cukinii – Ameryka Południowa, a dokładnie podnóża Andów. Następnie cukinia rozprzestrzeniła się w całej Ameryce Południowej i Środkowej, i przeniosła się do Ameryki Północnej. Kurację cukinią stosuje się od 2000 lat, a może i dłużej.
W Starym Świecie, w Europie, nasiona dyni i cukinii przywiózł Kolumb. Początkowo uprawiano je jako ozdobę ogrodów botanicznych. Pierwsi do jedzenia cukinii skłonili się Włosi, doceniając smak tego warzywa.
Cukinia ma wysokie walory smakowe i dietetyczne dzięki obecności w jej owocach łatwo przyswajalnych węglowodanów oraz witamin B 1 , B 2 , C, kwasu nikotynowego i karotenu. Pestki cukinii są bogate w witaminę E i białko. Kiedy owoce dojrzewają, wzrasta w nich ilość cukru i karotenu. Cukinia pomaga poprawić trawienie i usunąć szkodliwe substancje z organizmu. Są szczególnie przydatne w chorobach wątroby.
Korzystne właściwości
Rzeczywiście, dojrzała cukinia pokryta jest delikatną żółtą, zieloną lub białą skórką i wygląda bardzo apetycznie. W pełni dojrzałe ich skórka staje się zdrewniała i przybiera kremowy lub jasnożółty kolor. Cukinia, w przeciwieństwie do dyni, zawiera mniej cukru, za to jest bogatsza w witaminę C i minerały.
Osoby znające się na rzeczy aktywnie wykorzystują cukinię w dietetycznych produktach spożywczych – zawiera mało błonnika, dlatego trochę podrażnia jelita i żołądek. Jej wartość odżywcza i dietetyczna związana jest z obecnością w miąższu łatwostrawnych węglowodanów, witamin i soli mineralnych. Pod względem zawartości witaminy C cukinia jest znacznie bogatsza niż jabłka i śliwki.
Cukinia ma ten sam delikatny błonnik co pomidory i dynie, dzięki czemu jest łatwo wchłaniana przez organizm. Cukinia ma zdolność wiązania toksycznych substancji, a następnie usuwania ich z organizmu. Wyróżniają się działaniem antyalergicznym, przyczyniają się do lepszej motoryki jelit.
W miarę dojrzewania owoców wzrasta w nich zawartość cukrów i karotenu. Cukinia z żółtą skórką może nawet przewyższyć marchew pod względem zawartości karotenu. Spośród soli mineralnych szczególnie dużo potasu jest w niej zawarte, są one również cennym źródłem miedzi.
Cukinia zawiera specyficzne enzymy, które pomagają przekształcić białko w stan rozpuszczalny, co jest szczególnie ważne dla osób z chorą wątrobą. Kuracja cukinią usuwa z organizmu szkodliwe substancje, które powstają podczas trawienia, a także wydzielania żółci.
Spektrum użytecznego działania cukinii jest bardzo szerokie. Chroni człowieka przed wieloma chorobami, w tym dną moczanową, miażdżycą, przedwczesnym starzeniem się organizmu, a dzięki dużej zawartości potasu w owocach jest bardzo przydatna dla osób z obrzękami.
Cukinia jako lekarstwo
Do celów terapeutycznych w cukinii używa się wszystkiego: miąższu, soku, nasion, skórki. Najcenniejsze są młode cukinie o długości do 20–25 cm, z których nie zaleca się obierania ze skórki, ponieważ zawiera wiele biochemicznych substancji czynnych. Ich miazga jest spożywana na surowo, gotowana w wodzie i na parze.
Cukinia ma aktywne działanie moczopędne, przyczynia się do wydalania wody i soli z organizmu. Są bardzo przydatne w kamicy moczowej , dnie moczanowej i innych zaburzeniach metabolicznych. Sok z cukinii działa uspokajająco i poprawia sen, a wywar z kwiatów stosuje się w leczeniu ropnych ran.
Uważa się, że błonnik pokarmowy zawarty w cukinii jest skutecznym środkiem zapobiegającym nowotworom złośliwym odbytnicy.
Cukinia nie jest pożywna, ale sprawia wrażenie sytości. Dlatego powinny znaleźć się w diecie osób cierpiących na otyłość. A ponieważ błonnik usuwa nadmiar cholesterolu z organizmu, kuracja cukinią jest przeznaczona dla pacjentów z miażdżycą. Dlatego cukinia jest najlepszym pokarmem dla osób starszych.
Owoce cukinii są bogate w pektyny, które chronią jelita przed uszkodzeniem i wspomagają gojenie. Polecane są również przy chorobach serca i naczyń krwionośnych.
Pestki cukinii zawierają dużo tłuszczu – do 50% masy pestki, są też bogate w witaminę E. Zawierają również santoninę, która jest skutecznym środkiem przeciwrobaczym. Dlatego prażone nasiona cukinii są bardzo szeroko stosowane do tych celów.
Cukinia w kosmetyce
Cukinia znajduje swoje zastosowanie w kosmetyce. Na przykład miąższ i sok z cukinii doskonale pielęgnują suchą i szorstką skórę, doskonale wygładzając zmarszczki.
Aby to zrobić, 2 łyżki drobno startej cukinii należy nakładać jako maskę na twarz przez 20 minut. Następnie przetrzyj twarz wacikiem zamoczonym w surowym mleku.
Możesz zrobić maskę z cukinii w inny sposób. Aby to zrobić, zmiel 1 żółtko, dodaj do niego 1 łyżkę soku z cukinii i nałóż na twarz w postaci maski na 20 minut. Następnie zdejmij, przetrzyj twarz wacikiem zwilżonym najpierw ciepłą, a następnie zimną wodą.
